Áætlað er að rekja megi 1000–1200 beinbrot á Íslandi til beinþynningar og eru úlnliðsbrot og samfallsbrot í hrygg algengust en mjaðmarbrot, sem eru alvarlegust, eru um 200 árlega og mun þeim að óbreyttu fjölga verulega með hlutfallslegri öldrun þjóðarinnar. Færni og lífsgæði margra minnka verulega í kjölfar beinbrota með aukinni þörf á aðstoð og eru þá ótaldar aðrar afleiðingar eins og verri heilsa og verkir.
Beinþynning er einkennalaus þangað til bein brotnar. Þess vegna er mikilvægt að finna þá einstaklinga sem eru í mestri áhættu svo hægt sé að beita forvörnum og meðferð. Hætta á frekari brotum er mest hjá einstaklingum sem hafa hlotið eitt eða fleiri brot við lítinn áverka.
Besta leiðin til að greina beinþynningu er svonefnd DEXA-aðferð sem mælir beinþéttni. Helstu kostir DEXA eru stuttur rannsóknartími, nákvæmni og lítil geislun. Í leiðbeiningunum er ekki sérstaklega er mælt með ómskoðun af hæl til að greina beinþynningu né til að fylgjast með árangri meðferðar. Þó getur mælingin komið að gagni til að staðfesta góðan beinhag hjá eldri konum.
Hollt mataræði með nægilegu D-vítamíni og kalki. Hreyfing til að styrkja bein og styrkjandi æfingar og jafnvægisþjálfun til að forða byltum. Þeir sem reykja ættu að hætta því. Nánari grein verður gerð fyrir forvörnum byltna síðar.
Ítarlegri upplýsingar má finna á vef Landlæknisembættisins, www.landlaeknir.is , og Beinverndar, www.beinvernd.is .
Aðalsteinn Guðmundsson,læknir
Anna Björg Aradóttir, hjúkrunarfræðingur
Grein af vef beinvernd.is