Mikil þreyta er eitt helsta umkvörtunarefni karla – og er mun algengara að þeir kvarti yfir þreytu við lækni heldur en konur.
Svefnvandamál eins og að sofa of mikið, að geta ekki sofið eða vakna eldsnemma á morgnana og liggja andvaka eru algeng einkenni þunglyndis. Að sofa of mikið eða of lítið er eitt það helsta sem karlar ræða um við lækni sinn þegar þunglyndi er greint.
Hægðatregða og niðurgangur geta fylgt þunglyndi, og það sama má segja um höfuðverk og bakverk. Karlmenn átta sig þó sjaldnast á því að stöðugir verkir og meltingartruflanir geta verið einkenni þunglyndis.
Í stað þess að virka niðurdregnir út á við eru karlmenn sem þjást af þunglyndi oft mjög pirraðir. Í samtölum sínum við lækna segja karlar að stöðugar neikvæðar hugsanir þeirra valdi þessum pirringi.
Hjá sumum karlmönnum sést þunglyndið greinilega með reiði, illsku, fjandskap og árásargirni. Ástæðan gæti verið sú að þegar menn átta sig á að eitthvað er að leitast þeir við að bæta það upp með því að sýna að þeir séu enn sterkir og hæfir einstaklingar.
Skortur á einbeitingu er eitt einkenni þunglyndis. Þegar neikvæðar hugsanir leita stöðugt á hugann er afar erfitt að einbeita sér. Það hægist á öllu ferlinu og hugsunin verður óskýr.
Karlar eru líklegri en konur til að nefna stress í samtali við lækninn sinn. Ekki að þeir sé miklu stressaðri en konur heldur er svo auðvelt að kenna stressinu um og auk þess er strssið líka viðurkennt í samfélaginu sem neikvæður áhrifavaldur.
Álag og stress getur bæði leitt til þunglyndis sem og verið eitt af einkennum þess.