Í þakklæti löðum við að okkur á samfelldri tíðni – allar orkustöðvarnar hafa tengst og ferlið sem við unnum að í gegnum skrefin hefur orðið að einingu.
Þá blómstrum við, brosum og opnum okkur til fulls.
Örlæti er aðgerð þakklætisins – þar sem maður deilir sér til fulls. Við getum aðeins verið örlát í augnablikinu og þegar við treystum því að allt sé alltaf nóg.