Fæðan og velsældin - hugleiðing Guðna

HVERSU FALLEGT MUSTERI ER HÆGT AÐ BYGGJA ÚR RUSLI?

Þegar matvælin eru komin úr upprunalegu ástandi sínu er hvert skref í meðhöndlun skref í burtu frá náttúrunni og þar af leiðandi frá jafnvægi og heilnæmi.

Í hvert sinn sem við meðhöndlum matinn með efnum eða hátækniaðferðum þá rýrum við næringargildi fæðunnar og minnkum getu líkamans til að vinna úr henni á heilbrigðan máta. Við rjúfum samvirkandi þætti allra þeirra ólíku bætiefna sem heilnæm fæða inniheldur og rjúfum eðlilegt ferli hennar. Af þessum sökum upplifir líkaminn áreiti í staðinn fyrir ást þegar hann innbyrðir eyðilagðan mat – mat sem hefur farið í gegnum þrjú til þrjátíu meðhöndlunarskref sem eiga að bæta bragð, geymsluþol og útlit.

Sem dæmi má nefna að það magn af eiturefnum sem er notað í hefðbundinni grænmetis- og ávaxta- framleiðslu gerir þessar fæðutegundir síst skárri en verksmiðjuframleitt kjöt. Því miður hefur stór hluti þeirra ávaxta og grænmetis sem er boðið upp á í hefðbundnum verslunum verið baðaður í skordýraeitri og alls kyns vaxtarhvötum sem fæstir kunna almennilega skil á. Hefurðu keypt glansandi fallegt og rautt epli sem er myglað innan frá þegar þú skerð það í tvennt? Ætti það ekki að vera okkur næg vísbending um að eitthvað sé á rangri leið í matvælaframleiðslu heimsins?

Ég mæli ekki á móti neinni fæðutegund, heldur minni aðeins á að fæða sem er orðin að efnafræðilegu viðundri hentar afar vel til vansældar – rétt eins og það byggir enginn musteri úr rusli og úrgangi. Ég mæli hins vegar með ákveðnum fæðutegundum til heilsubótar, hreysti og úthalds. Í sjálfu sér geturðu svarað því upp á eigin spýtur hvaða fæðutegundir það eru – lífræn matvæli og óunnar matvörur þar sem framleiðandinn hefur ekki rýrt gæði og innihald fæðunnar í nafni geymsluþols, bragðauka og betra útlits.