Í innsæinu fylgjumst við með framgöngunni; finnum fyrir náð okkar og notum heimildina til að meta hversu mikla velsæld við erum tilbúin að leyfa okkur.
Í innsæinu erum við full lotningar yfir því að vera á lífi; því að draga andann, sjá og heyra. Við þorum fyrir hornið, við treystum sjálfum okkur og heiminum og elskum allt sem er; þegar við dettum reisum við okkur umsvifalaust á fætur.
Í innsæinu skiljum við samhengi orsaka og afleiðinga; við dönsum í nýjum takti, njótum ásta með augnablikinu og dönsum með lífinu, dönsum eins og hafið gerir í sinni skýrustu framgöngu.