Áhættuþættirnir eiga það flestir sameiginlegt að tengjast náið þeim lífsstíl sem við temjum okkur. Með lífsstílsbreytingum er því hægt að hafa jákvæð áhrif á áhættuþættina og þannig draga úr líkum á því að fá kransæðasjúkdóm. Og þar gegnir mataræðið veigamiklu hlutverki.
Grænmeti af öllum gerðum, helst í flest mál, og í ríflegu magni, að minnsta kosti 250 g á dag, þar með talið rótargrænmeti svo sem rófur og gulrætur, alls kyns kál, tómatar, avókadó, grasker af ýmsu tagi, laukar og hvítlaukur. Athugið að kartöflur eru ekki taldar til grænmetis í þessu samhengi.
Hnetur og fræ, helst á hverjum degi, gjarnan ólíkar gerðir, til dæmis í salöt, sem snakk, á graut eða múslí.
Baunir og ertur, til dæmis kjúklingabaunir eða linsubaunir, geta verið uppistaða í aðalmáltíð í stað kjöts, helst að minnsta kosti vikulega.
Ávextir og ber hvern dag, að minnsta kosti tveir skammtar á dag. Ávaxtasafi kemur ekki í stað ferskra ávaxta og þurrkaðir ávextir eru snakk eða sætindi þar sem þeir eru mjög orkuríkir.
Heilkornavörur, helst tvisvar á dag. Heilkornabrauð úr heilhveiti, rúgi eða öðru grófu korni.
Múslí eða grautur úr höfrum, rúgi eða byggi.
Heilkornapasta, bankabygg eða brún hrísgrjón með kjöti eða fiski og í salöt.
Fiskur, bæði magur og feitur fiskur, tvisvar til þrisvar í viku sem aðalmáltíð. Að auki er æskilegt að nota fisk, til dæmis silung, síld,
makríl eða túnfisk sem álegg eða í salöt. Ekki þarf að forðast skelfisk eins og rækjur.
Fituminni mjólkurvörur, daglega eða oftar. Skyr, súrmjólk eða hrein jógúrt og léttmjólk eða undanrenna til drykkjar.
Nota fljótandi olíur í staðinn fyrir harða fitu (fita sem harðnar í ísskáp).
Nota jurtaolíu á borð við rapsolíu (oft nefnd repjuolía eða Canola olía), ólífuolíu, sojaolíu eða aðra fljótandi olíu í matargerð, bakstur og á salöt, eftir því sem hægt er.
Nota majones eða pestó úr olíum að einhverju leyti í staðinn fyrir smjör, smjörlíki eða rjómalöguð salöt.
Velja oftar feitan fisk í staðinn fyrir . . . LESA MEIRA