Í þakklæti erum við tendruð og tengd - hugleiðing á mánudegi

ÞAKKLÆTI UPPLIFIST AÐEINS Í HJARTANU

Í þakklæti erum við tendruð og tengd, í fullri snertingu við alheiminn og í samhljómi með þessu eina versi sem alheimurinn er og nefnist uni-versum. Við tökum fullan þátt í tilverunni og skiljum allt okkar orsakasamhengi, skiljum að það er aðeins eitt lögmál og það er lögmálið um orsök og afleiðingu. Við skiljum að forsenda þakklætis er vitneskja um að allt lífið sé blessun, að ást sé eina til- finningin og að allur efi, græðgi og skortur sé hluti af leik skortdýrsins. Við skiljum að eina raunverulega fátæktin er þegar við teljum ekki blessanir okkar. Við skiljum líka að tilurð skortdýrsins er blessun – og einmitt þess vegna er skortdýrið okkar núna valdalaust, í dvala.

Í þessu skrefi nálgumst við allt umhverfi okkar af alúð og náð, manneskjurnar í kringum okkur, störf okkar og sýsl, og við vitum að það er ekkert rétt eða rangt, allt bara er; við skiljum að allir hafa rétt fyrir sér og enginn rangt, því að birting allra einstaklinga er opinberun heimilda þeirra og við erum þakklát fyrir þá reynslu sem umhverfið veitir okkur á hverjum tímapunkti, til að við og aðrir getum öðlast frelsi.