Hver er munurinn á umgjörð og fjötrum ? Hugleiðing dagsins frá Guðna
Breytingin snýst um að birtast í nýrri umgjörð út frá nýjum forsendum – að heitbinda sig breyttu viðhorfi til næringar, því að þá kemur heimurinn til hjálpar.
„Guð hjálpar þeim sem hjálpa sér sjálfir.“ Var þetta það sem átt var við?
Vissulega er vitað að trúin flytur fjöll, en skynsamar manneskjur hafa ráðlagt okkur að taka samt með okkur skóflu. Umgjörðin er ferli til velsældar.
Markmið sem byggjast á tilgangi nást í augnablikinu, ekki á áfangastað, rétt eins og ferli til velsældar er ekki velsældin sjálf. Við sköpum umgjörð um kraftaverkið, umgjörð um breytinguna, takfasta áætlun sem virkar eins og skjólgirðing í kringum okkur á meðan við skjótum nýjum rótum.
En rétt eins og plantan þarf á endanum að standa á eigin fótum, óvarin fyrir veðri og vindum, þurfum við að losa okkur við skjólvegginn og lifa til fulls.
Það er líka hægt að tapa sér í umgjörðinni og láta hana breytast í fjötra og fangelsi.
Hver er munurinn á umgjörð og fjötrum?
Umgjörðin treystir og styrkir og byggir á ást, en fjötrarnir byggja á vantrausti og efa og innan þeirra á engin sköpun sér stað. Sami munur er á leiðtoga og stjórnanda: Stjórnandinn efast og notar fjötra til að halda utan um starfsemina, en leiðtoginn treystir og styrkir starfsemina með umgjörð sem skapar frelsi og ýtir undir aðra sköpun.