Hver á sínum hraða út lífið.

Góðan daginn.

Já ég er svo sannfærð um ef allt þetta megrunar átaks dæmi væri ekki svona alltaf hangandi yfir okkur væri þetta miklu aðveldara.

Að hreinlega hætta þessu korter í "mjó/r" hugsunarhætti.
Strika út ég verð bráðum mjó/r !
Hver vill ekki heldur vera ánægður og sáttur í sínum eigin líkama heldur en að vera alltaf að einblína á tölu á vigt ?

Taka til í lífinu .
Fara vanda sig við mataræðið.
Líta á fæðuna sem virkilegan lækningamátt.
Sem læknar offitu og margt annað.
Hætta misbjóða og hegna sér endalaust fyrir allt.
Taka ábyrgð á sjálfum sér.
Það að grennast má ekki verða kapphlaup sem svo auðvelt er að gefast upp á .
Að springa á götunni og grenja yfir því hve mislukkaður maður er.
Þá er nú betra að labba eða rölta á áfanga staðinn.
Og taka sinn tíma í verkið .

Ég fer þá leið.
Ekki í kapphlaupi við einn né neinn.
En ég hugsa um mataræðið mitt og hreyfinguna .
Og ef þú byrjar á að vanda þig við innkaupin, matseldina og skammtastærðir þarftu aldrei að fara aftur í megrun 
Pældu í því.
Ekki nein galdrameðul .
En til þess að geta farið þessa leið þarf kollurinn að vera stiltur á KÆRLEIK.
Út með það neikvæða inn með bjartsýni og þor :)

Nú hrista örugglega margir höfuðið....og bara hvaða bull er þetta 
En svona er mín leið.
Hún er engin heilagur sannleikur og það eru örugglega margar leiðir í átt á léttari líkama.
En ég er sannfærð um að ef árangur til lengdar á að nást verður að vera sátt milli hugar og líkama.
Það verður að vera kærleikur .

Eigið góðan dag.